dinsdag 9 september 2008

Madrid dubbele punt allerlaatste dag

Hoi allemaalos!

1. Dit toetsenbord is opeens anders dan alle andere toetsenborden in alle andere internetcafes en hostels dus als er geknoeid wordt met leestekens is dat de oorzaak.

2. Krizia zit in de douche dus ik begin al even een berichtje te typen dat zij zodadelijk -als ik in de douche zit, good thinking- kan finishing touchen.

3. We zijn aan het einde van onze trip beland en opnieuw gestrand in Madrid, weliswaar in een ander en zeer cool en modern hostel. De treinreis is goed verlopen. Enige minpuntje was dat ze alweer dezelfde film speelde als op de rit van Valencia naar Barcelona en alweer gedubt, dit keer wel niet in het Spaans maar in het Catalaans. Maar we hebben 'm nog maar eens gekeken en er zijn toch al een paar zaken voor mij duidelijker geworden. Verder hadden we in een winkel in Barcelona ook gratis boekies meegeritst dus die hebben we kunnen doorbladeren. Geshellig.

4. Gisteren in Barcelona zijn we met een Belg die we daar leerden kennen -alweer een erasmusser- naar Font Magica gaan kijken. Het woord zegt het zelf al dubbele punt een magische fontein die vanaf een bepaald uur in de avond om het half uur een showke opvoert met gekleurde lichten en muziek, dit alles begeleidt door een musicalrockopera-achtig nummer dat the greatness van barceloooona bezingt.

5. Daarna zijn we nog sangria gaan drinken in een cafeetje op Plaza Reial -ook met de Belg- und es was gezellig.

6. Nu zit Kriz hier achter de pc, met weinig inspiratie, aangzien we vandaag niet echt veel hebben gedaan. We gaan straks nog even de stad in om
  • Charlotte haar boekenwinkel te bezoeken
  • ons shoppinglijstje te voltooien, d.i. een kleedje, oorbellen, schoenen en zijtas
  • in de Burger King te gaan eten, aangezien we deze niet in Belgie hebben en zin hebben in iets vettigs, en bovendien ook nog bonnen voor een serieuze korting
  • een cocktail te gaan drinken als afsluiter
  • misschien nog een feestje mee te pikken in een of andere club, want nu mogen we wel moe zijn voor de dag erna
  • postkaartjes te kopen om onze laatste postzegels, die we per ongeluk te veel hadden gekocht, op te doen

Er is echter wel een hinderpaal, blijkbaar is het vandaag een of andere feestdag, dus we hopen dat er toch een paar winkels open zullen zijn. Mimimi.

Ook geen fotos vandaag, want we zijn ook wel een beetje blij deze binnenkort in levende lijve aan jullie te kunnen tonen. Toch moeten we zeggen dat we heel voldaan zijn van deze reis en wanneer we terug zijn, we waarschijnlijk het vrije doen en laten toch wel zullen missen. Iedereen die jaloers was en de kriebels kreeg om ook zo een reisje te maken, zeker doen, het is een unieke ervaring die smaakt naar meer.

Dikke knuffels en tot morgen

P.S. het heeft hier net keihard geregend, misschien wil Spanje ons voorbereiden op de weershock die we in Belgie zullen ervaren

maandag 8 september 2008

Barcelona: dag 4

Gegroet,

vandaag geen foto's, we zijn te lui.
Wat hebben we vandaag gedaan?
We zijn deze ochtend nog eens gaan ontbijten in een typisch Spaans cafeetje, omdat ons ontbijt (dat we normaal in de supermarkt kopen) op was. Krizia had veel minder churros dan de vorige keer, maar het was even lekker.
Daarna zijn de verder gewandeld richting casa batllò en la Pedrera van Gaudi. Deze hebben we wel enkel van buitenuit bezichtigd, maar het was wel de moeite. Alleen spijtig dat de huizen langs 2 kanten begrensd worden door gewone rijtjeshuizen, dat maakte het moeilijker om de huizen op zich te kunnen bewonderen.
De grootste geldbesteding van vandaag, was het bzoek aan La Sagrada Familia. 8 euro inkom, 2 euro voor een audiogids en dan niet eens in de torens kunnen, want het bleek dat je deze enkel met de lift kon bestijgen en hiervoor moest je NOG EENS 2,5 euro betalen. Omdat we het smerig vonden dat ze dit niet aan de ingang hadden vermeld (ja, het was een onprettige verrassing), hebben we dit uit principe niet extra betaald, neh.
Na het middageten en 40 minuten wachten omdat we niet op onze kamer mochten doordat de poetsvrouw er nog bezig was, hebben we onze bikini genomen en zijn we richting Barceloneta (aka: the beach) gemetrood. Het was warm, maar met een aangenaam briesje. In vergelijking met het strand aan Valencia, was dit strand wel veel drukker en was de zee vuiler. Boe.
Nu hebben we net spaghetti gegeten en gaan we zo meteen naar Font Magica (de fontein), onze koffers al klaarmaken voor morgen en ergens feesten in een of ander discotheekje.

Tot binnenkoooooort.

zondag 7 september 2008

Barcelona: dag 3

Holalala,

vandaag zijn we met de trein naar Figueres gegaan. Het Dalimuseum was eeeecht de moeite waard!
We zijn om 7u opgestaan, my god. En deze keer heeft Krizia niet opgelet om stil te zijn, want gisteren waren er stomme Fransen op onze kamer die na middernacht nog binnenkomen en het licht in de kamer meteen aandeden en ecccccht niet de moeite deden om stil te praten enzo. Vervloekt!

In ieder geval hebben we met gemak de trein gehaald en na 3u rijden ook onze eindbestemming.





Eenmaal aangekomen in het station wou Charlotte Krizia graag tonen hoe Fien altijd fluit. Zo dus:



De weg naar het Dalimuseum was zeer goed aangeduid en in no time stonden we daar voor het ferme gebouw. Redelijk snel hadden we ook onze kaartjes te pakken en toen begon ons bezoek van 2,5 uur. We konden ook binnen in het deel met de juwelen van Dali, die ter verduidelijking niet door Dali zelf gemaakt zijn, maar wel ontworpen. We hebben wel de voorkeur voor zijn tekeningen, schilderijen en etsen.



Dit was het keimooie dak van het museum.



Tekeningen (de linkse zou Charlotte mee naar huis willen nemen en Krizia de rechtse):



Een van de hoofdattracties, die een hele muur van het gebouw in beslag nam:



Nog een van Krizia haar favorieten (Charlotte vond deze maar eng):



Het gebouw aan de buitenzijde:




In de tuin:


Na ons bezoek was het al reeds half 3. We hebben toen een ijsje gegeten in het cafeetje waar Charlotte, denkt ze, met haar ouders ooit íets dronk na haar eerste bezoek aan dit museum. De melancholie.


Ze werd er helemaal terug kind van:


En haar voeten zijn belachelijk gebruind (zegt ze zelf):


En Krizia is belachelijk met een brood:


Dit was ons avondeten. Stokbrood met salami, kruidenkaas en GAZPACHO. We zijn echt keiharde fans geworden hiervan. Een leven zonder is nu officieel niet meer mogelijk. Dus oudjes: fix gazpacho.

Natuurlijk komen we nog dagelijks dingen tegen die ons aan onze liefjes doen denken.



En vanavond zullen we over ze dromen :-).
Slaap zacht
P.S.: Die man van de chupa-chups ís keilief, die komt dus demonstreren tegen de chupa-chups, omdat zijn zoon blijkbaar een bedrijf had dat daarvoor werkte, maar ze zijkn nooit betaald geweest door hen. Hij komt nu helemaal van Denemarken naar hier om zijn zoon te helpen het geld terug te krijgen. Maar de man heeft keiveel tegenslagen: zijn bord is afgepakt. De blog is de moeite om eens te lezen, er staan telkens maar korte tekstjes op.

zaterdag 6 september 2008

Barcelona: dag 2

Buena noche,

onze tweede dag barcelona zit er op. Vandaag hebben we echt veel gewandeld en veel gezien. (Dit is eigenlijk voor elke dag geldig, maar man oh man we voelden onze voetjes).
Na een stevige ochtendwandeling naar de plaza España (zo is er in bijna elke stad een, net als de plaza sant anna), gaven we onze voetjes wat rust en stapten we op het allercoolste vervoersmiddel ooit!! Met de bedoeling de Montjuïc te bezoeken, namen we een soort van touristische bus, die enkel haltes had op deze berg. De Montjuïc is het grootste groene gebied van Barcelona, alsook een grote heuvel. Op deze heuvel zijn o.a. te vinden: mooie uitzichten, tuinen, een kasteeltje, olympisch stadium en zwembad,...
Wat was er nu zo cool aan de bus? 1. geen dak 2. geen andere mensen buiten ons 3. koddiger en gezelliger dan alle andere toeristische bussen 4. een topbuschauffeur die de pixies heeeel luid speelde onderweg, terwijl wild wapperden in de wind, zalig!!!
















Zo stom als we zijn, wathadjegedacht, kwamen we net van de berg met heel veel honger, op siëstatijd!!! Dus het was weer spannend om een winkel te vinden die open was, maar we hebben er een gevonden en ons brood en beleg opgegeten op een bankje in de stad.

Om onze voetjes nog wat meer te sparen namen we de metro richting Parc Güell. Het alombekende park van Gaudi. De foto's laten wel zien dat het prachtig was, beetje sprookjesachtig, met natuurlijke materialen en daarom een beetje onwerkelijk. Aangezien het park heel hoog lag en de mensheid lui is, hebben ze roltrappen aangelegd om tot boven te geraken, spijtig genoeg afgewisseld met gewone trappen en hele sterke hellingen zonder trappen.













Aangezien we vonden dat onze voeten egggt wel nog harder pijn konden doen, zijn we nog een beetje meer omhoog gewandeld richting een ander speciaal gebouw, maar niet van Gaudi. Wel van een andere vetcoole architect, waarvan we de naam even niet meer weten. Echt mooie gebouwen. Even een belspelletje: wat is de functie van dit gebouwencomplex?








Weten jullie het nog niet? Het is thans niet zo moeilijk hoor. Komaan, bellen maar, de telefoonlijn staat open, maar onze belman zit hier maar op zijn dooie gemak, duimen te draaien, meerdere.
We zullen de letters geven, want jeff begint zich nu wel echt te vervelen: iezhuksien.
Nee Ine, het is niet huiszieken. Maar ja, inderdaad Tamarka, het is ZIEKENHUIS.

(Charlotte is gewoon rood en blingbling door de flits, niet verbrand dus)

En het wordt er echt nog voor gebruikt, sjiek ehhh. (Hadden jullie de ambulance nog niet gezien op de foto?

Het heeft GEREGEND vandaag!!! Wel niet zo heel veel. En eigenlijk deed het wel goed. De zon was al verdacht weinig aan het schijnen en er was ook veel wind. Charlotte (beter dan Frank Deboosere) had het al laaang zien aankomen, wathadjegedacht?!

Na het bezoek aan het ziekenhuis zijn we via de Sagrada familia (die we overmorgen nog een deftig bezoek gaan brengen) naar onze eetbestemming gewandeld. Weer een heel eindje stappen. Om al die sportiviteit te compenseren was het een all you can eat! Salades, pasta's, pizza's, fruit, drinken en dessert voor 10 euro. Krizia was een beest, m.a.w. een bord vol groenten, echt vol eh, een soepje en een kom gazpacho, spaghetti met tomatensaus, daarna met vierkazensaus, daarna carbonara, gevolgd door enkele stukken pizza, en om het allemaal een beetje te kunnen verteren: een potteke ijs. (oftewel, niet stoppen wanneer het allaaaang genoeg is, wathadjegdacht?! Jeroen gaat zo trots zijn op mij :-))





We liggen by the way op de kamer met een oudere man, met een baard, van Denemarken, die komt protesteren in Barcelona tegen de chupa-chups!! (die zijn hier uitgevonden) We hadden stiekem opgemerkt dat hij hiervan flyers in zijn kastje had liggen.

Nu gaan we het bedje in (in onze iets te kleine kamer, met 10 man), want we moeten morgen om 7u opstaan om onze regionale trein richting Figueres te halen, voor ons bezoek aan het Dalimuseum.

Goedenacht,

Charlotte en Krizia

vrijdag 5 september 2008

Foto's Granada, Valencia en Barcelona

De dolfijnenshow:




Een deel van de crazy futuristische gebouwen:



Wij met een crazy gebouw:



Wij crazy:



We plannen ons bezoek aan Barcelona:



Carrer de belluga!



Charlotte tussen de palllllmbomen:



Crazy buildiiing:



Crazy dingen die we op moesten doen om geluid te hebben bij de film, echt gek:



Oceanografic:



Man die zon scheen hard:



Panfluit!



Het kaartje dat we voor Gabriella hebben gemaakt:



Wij en Gabriella en op de achtergrond een bruin houten vaasje dat we voor haar gekocht hadden (bloemen hebben we jammer genoeg niet meer gevonden want de bloemenwinkel was geshlossen, sheisse):



Het dakterras van ons hostel in Valencia. Ons hostel was een kerk!



Een plaza in Valencia vol pigeooons:



Krizia en het crazy sangria glas:



Buildiiiing:



Jahahahahaha: